تفاوت دوربین‌های تحت شبکه (IP) با دوربین‌های آنالوگ

تفاوت‌ها از دید تخصصی

1. کیفیت تصویر

دوربین‌های آنالوگ:

کیفیت تصویر وابسته به فرکانس سیگنال آنالوگ (TV Lines - خطوط تلویزیونی) است. رزولوشن در دوربین‌های آنالوگ قدیمی محدود به 960H یا نهایتاً HD می‌شود که برابر با رزولوشن 720×1280 است (HD). در تکنولوژی‌های جدیدتر، دوربین‌های HD-TVI، HDCVI و AHD کیفیت بالاتری (تا 1080p یا Full HD) ارائه می‌دهند، اما همچنان محدودتر از IP هستند.

البته امروزه با پیشرفت تکنولوژی تا کیفیت و خروجی 4k هم رسیدن.

دوربین‌های IP:

رزولوشن دوربین‌های IP بستگی به نوع چیپ پردازنده و سنسور دارد. این دوربین‌ها توانایی ارائه کیفیت‌های بالا مثل 2MP، 4MP، 6MP و حتی 4K (3840×2160) دارند. چیپ‌های پیشرفته و پروتکل‌های شبکه باعث کاهش نویز و افزایش شفافیت تصویر می‌شوند. برای محیط‌هایی که تشخیص جزئیات مثل پلاک خودرو یا چهره افراد اهمیت دارد، دوربین‌های IP انتخاب بهتری هستند.

2. کابل‌کشی و انتقال داده

دوربین‌های آنالوگ:

نیاز به کابل کواکسیال RG59 یا RG6 و کابل برق جداگانه دارند. هر دوربین باید مستقیماً به DVR متصل شود که این مسئله باعث طولانی‌تر شدن فرآیند نصب در پروژه‌های بزرگ می‌شود. علاوه بر این، اگر کابل‌کشی طولانی باشد (بیش از 200 متر)، کیفیت تصویر کاهش پیدا می‌کند.

دوربین‌های IP:

این دوربین‌ها معمولاً از تکنولوژی PoE (Power over Ethernet) استفاده می‌کنند. یعنی برق و داده با یک کابل LAN منتقل می‌شود، که این موضوع کابل‌کشی رو ساده‌تر و نصب رو سریع‌تر می‌کنه. همچنین، با استفاده از سوئیچ‌های شبکه، می‌توانید سیستم‌های وسیع‌تری رو بدون کاهش کیفیت تصویر مدیریت کنید.

3. دستگاه ضبط

دوربین‌های آنالوگ:

دوربین‌های آنالوگ به DVR (Digital Video Recorder) متصل می‌شوند. DVR سیگنال آنالوگ رو دیجیتال می‌کند و به فرمت قابل ذخیره‌سازی تبدیل می‌کند.

دوربین‌های IP:

این دوربین‌ها از NVR (Network Video Recorder) برای مدیریت و ذخیره داده‌ها استفاده می‌کنند. NVR مستقیماً داده‌های دیجیتال رو دریافت و ذخیره می‌کنه، به همین دلیل کیفیت و سرعت پردازش تصاویر بالاتر است. NVR همچنین قابلیت نظارت و مدیریت از راه دور و اتصال به شبکه‌های ابری رو فراهم می‌کند.

4. قابلیت‌های هوشمند

دوربین‌های آنالوگ:

دوربین‌های آنالوگ در حالت عادی قابلیت‌های هوشمند زیادی ندارند. تکنولوژی‌های جدید مثل HD-TVI و HDCVI ویژگی‌های محدودی مثل تشخیص حرکت رو ارائه می‌کنند، اما نمی‌توانند کارهای پیچیده‌تری رو انجام بدن.

دوربین‌های IP:

دوربین‌های تحت شبکه به دلیل برخورداری از پردازنده‌های داخلی قدرتمند، قابلیت‌های هوش مصنوعی پیشرفته‌تری دارند. امکاناتی مثل:

• تشخیص چهره
• تشخیص پلاک خودرو
• تحلیل رفتار افراد
• تشخیص حرکت، عبور از خط یا مناطق ممنوعه

تمام این قابلیت‌ها به لطف پردازش مستقیم در دوربین و اتصال به سیستم‌های نرم‌افزاری است.

5. امنیت اطلاعات

دوربین‌های آنالوگ:

امنیت دوربین‌های آنالوگ بسیار کمتر است. چون سیگنال‌ها به صورت آنالوگ منتقل می‌شوند، به راحتی می‌توانند توسط افراد غیرمجاز دست‌کاری یا شنود شوند.

دوربین‌های IP:

دوربین‌های IP از پروتکل‌های رمزنگاری پیشرفته مثل HTTPS و SSL برای انتقال داده‌ها استفاده می‌کنند. این یعنی اطلاعات تصویری امن‌تر هستند و افراد غیرمجاز نمی‌توانند به سیستم دسترسی پیدا کنند، مگر اینکه سیستم رمزنگاری مناسبی نداشته باشه.

6. هزینه

دوربین‌های آنالوگ:

این سیستم‌ها معمولاً هزینه اولیه کمتری دارند. قیمت خود دوربین‌ها و دستگاه DVR پایین‌تر است، بنابراین برای پروژه‌های کوچک و کم‌هزینه پیشنهاد می‌شوند.

دوربین‌های IP:

هزینه دوربین‌های IP بالاتر است (به دلیل سخت‌افزار پیشرفته‌تر). اما در طولانی‌مدت، این سرمایه‌گذاری به‌صرفه‌تر است چون کابل‌کشی و امکانات هوشمند هزینه‌های اضافی راندمان سیستم رو کاهش می‌ده.